co ciekawsze dla dziecka - szosa czy teren?

[PABLO]

post usunięty

[Wilk]

Wiadomość usunięta.

[wojtek]

Wilka w lesie to może być trudno spotkać.

Łatwiej złapać.

[mariobiker]

Odpowiem na przykładzie moich synów. Starszy (19 lat) tylko szosa ewentualnie dobrej jakości szutrówki. Natomiast młodszy (11 lat) woli jazdę w terenie (leśne ścieżki, polne drogi itd.)

[Elizium]

Odpowiem na przykładzie moich synów. Starszy (19 lat) tylko szosa ewentualnie dobrej jakości szutrówki. Natomiast młodszy (11 lat) woli jazdę w terenie (leśne ścieżki, polne drogi itd.)

to u mnie akurat odwrotnie - mój siedemnastolatek idzie ze mną na rower tylko wtedy, gdy jadę w teren...

[R_och]

Dla mojego dwunastoletniego syna jest mniej ważne, którędy jedziemy. Priorytetem jest to czym dojeżdżamy na początek trasy lub jak wracamy (autobus lub pociąg) albo co jedziemy zobaczyć (np. arboretrum lub muzeum kolejnictwa). Wtedy możemy jechać szosą lub terenem ( i nie mówię tu o trasach mtb - korzenie, kamulce) tj. drogi polne, szutry lub leśne dukty. Jeszcze jednym z priorytetów jeśli chodzi o asfalt jest dla niego to, aby był bezpieczny - mały ruch, pobocze. 

[hindiana]

A może to jest tak, że dzieci Pablo nudzą się na szosie, bo widzą, że tata woli teren? A ewentualne, przyszłe dzieci Wilka będą kochać asfalt, prędkość i kilometry?

U nas chłopaki zdecydowanie, od małego wolą asfalt. Znaczy, fajnie jest pojechać na wycieczkę do lasu, ale wyprawa to zawsze asfalt. Nigdy nie nudzimy się na szosie. I to chyba bierze się z tego, że ja też tak wolę.

Marek

My z Arkiem wolimy asfalt, ale Marysia dostaje skrzydeł na szutrach. Bądź tu mądry.

[memorek]

My z Arkiem wolimy asfalt, ale Marysia dostaje skrzydeł na szutrach. Bądź tu mądry.

Jajko mądrzejsze od kury? Jak ona śmie? :-)

Marek

[jgkmarcin]

Dla mojej córki (7 lat) nie ma znaczenia gdzie jeździ - byle były koty, ewentualnie sarenki.

[hindiana]

My z Arkiem wolimy asfalt, ale Marysia dostaje skrzydeł na szutrach. Bądź tu mądry.

Jajko mądrzejsze od kury? Jak ona śmie? :-)

Marek

W tyłek dostanie to się uspokoi 

[outsider]

Nie ma dobrej odpowiedzi na tak postawione pytanie jak w temacie. Trzeba po prostu znać swoje dziecko i najzwyczajniej wypróbować obie opcje i wybrać tą która pasuje najlepiej danemu dziecku. Mój syn lubi dłuższe trasy (jak na dzieciaka oczywiście) ok 30 km , w jego przypadku najlepiej sprawdzają się trasy mieszane: pierwsze 15-20 km dobrze jak jest teren ale gdy zaczyna czuć zmęczenie lepiej jechać szosą czyli ostatnie 10 km. Nie ma nic gorszego dla dziecka jak nuda lub duże zmęczenie. Częstym błędem jaki popełniają dorośli jest też zbyt ambitne dobieranie trasy czy to ze względu na długość czy trudność, to potrafi zniechęcić dziecko na amen.

P.S. Lubię jak o dzieciach mówią księża, politycy bez dzieci i inni nie posiadający potomstwa, jak oni dobrze znają się na dzieciakach

[olo]

P.S. Lubię jak o dzieciach mówią księża, politycy bez dzieci i inni nie posiadający potomstwa, jak oni dobrze znają się na dzieciakach

Mnie z kolei najbardziej irytuje gdy tematem leczenia gwałcicieli i psychopatów zajmują się osoby, które nigdy nikogo nie zgwałciły i nie były psychopatami. Czysta ignorancja.

[jgkmarcin]

P.S. Lubię jak o dzieciach mówią księża, politycy bez dzieci i inni nie posiadający potomstwa, jak oni dobrze znają się na dzieciakach

Mnie z kolei najbardziej irytuje gdy tematem leczenia gwałcicieli i psychopatów zajmują się osoby, które nigdy nikogo nie zgwałciły i nie były psychopatami. Czysta ignorancja.

Ja nie znam się na rowerach, a ciągle o nich gadam

[miki150]

P.S. Lubię jak o dzieciach mówią księża, politycy bez dzieci i inni nie posiadający potomstwa, jak oni dobrze znają się na dzieciakach

Mnie z kolei najbardziej irytuje gdy tematem leczenia gwałcicieli i psychopatów zajmują się osoby, które nigdy nikogo nie zgwałciły i nie były psychopatami. Czysta ignorancja.

Bo dziecko jest jak gwałt lub choroba psychiczna? Całkowicie rozumiem Twoje porównanie

[olo]

Nie, po prostu co to za filozofia, że danym tematem mogą zajmować się tylko Ci, którzy mają bezpośrednie doświadczenie? To jest sprowadzanie dyskusji do absurdu, odbieranie prawa do głosu innym na zasadzie: "nie zgadzam się z Tobą, więc zamknij japę bo nie masz dzieci".

Problemem nie są odmienne poglądy i opinie, tylko sposób ich wyrażania, bardzo często spojrzenie kogoś z zewnątrz potrafi być cenne, dostrzegające coś, czego może nie dostrzec ktoś bezpośrednio zaangażowany. Pomijam fakt, że każdy z nas kiedyś był dzieckiem, więc przynajmniej ma wyobrażenie jak to wyglądało z jego perspektywy.